TY  - JOUR
ID  - 1004
TI  - نقد و بررسی تفسیر «رؤیت خداوند به تعلق علم ضروری به خداوند»
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 14
LA  - fa
SN  - 2008-8876
AU  - Mohammad hadi, Tvakkoli
AD  - دانشیار - گروه فلسفه و کلام، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
Y1  - 2022
PY  - 2022
VL  - 13
IS  - 1
SP  - 81EP  - 96تأویل ,معتزله ,تکلیف ,علم ضروری ,رؤیت خداوند ,DO  - 
AB  - رؤیت پذیری خداوند یکی از مسائل مهم مطرح شده در میان پیروان ادیان ابراهیمی به شمار می آید. در جهان اسلام نیز طرح این موضوع در قرآن و سنت موجب شد تا مسلمانان در تبیین این مسئله چاره اندیشی کنند. غیر از عده ای از ایشان که به صراحت از اتصاف خداوند به صفات مختص ممکنات سخن می گفتند، بسیاری از مسلمانان خداوند را از صفات خاص ممکنات مبرا دانسته، معنای ظاهری رؤیت پذیری خداوند را با تنزیه خداوند از صفات امکانی سازگار نمی یافتند. تأویل «رؤیت خداوند به تعلق علم ضروری به او» یکی از مهم ترین تأویلاتی است که عمدتاً از سوی برخی از امامیه و معتزله مطرح شده است. در این نوشتار سعی می شود تا از طریق توصیفی ـ تحلیلی، صحت این نظریه را باید از (1) بررسی صحت نامیده شدن «علم» به رؤیت؛ (2) بررسی امکان تعلق آن به خداوند؛ و (3) صحت تأویل رؤیت خداوند ـ بدان نحو که در قرآن و سنت مطرح شده ـ به علم ضروری مورد تأمل قرار گیرد. بررسی این سه عنوان نشانگر قوت تأویل مذکور است؛ اما در عین  حال با اشکالاتی مواجه است که ما را به گرویدن به نظریه ای دقیق تر، یعنی «تأویل رؤیت به علم حضوری» متمایل می سازد.
UR  - https://kalami.nashriyat.ir/node/1004
L1  - https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/6_22.pdf
ER  -