@article {
author = {  Soleimani, Abdolrahim},
title = {معناشناسی «تابعیت علم از معلوم» و بررسی کارآمدی آن در شبهه‌ی «علم پیشین الهی و اختیار انسان»},
journal = {معرفت کلامی 29، پاییز و زمستان 1401},
volume = {13},
number = {2},
pages = {25-40},
year  = {2023},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8876},
eissn = {2980-8316},
doi = {},
abstract = {Proponents of the theory of ‘human free will’ have answered the famous question of "incompatibility of the eternal Divine knowledge with free will", using both analytical (halli) answers and counter-examples (naqzi). One of the analytical answers is based on the principle of "subordination of knowledge to the known". The mentioned principle implies that knowledge is subordinate to the known and cannot effect the necessity or the impossibility of the action. Some have denied the application of this principle to God. Reporting and explaining the above-mentioned answer, this research – using a descriptive-analytical method – studies the different views on the correctness or incorrectness of this solution. This article shows that the origin of rejecting the mentioned solution is the denial of applying the principle of “subordination of knowledge to the known” to “actual knowledge” – the Divine prior-knowledge being of this type-. This answer can be defended in two ways: we should say the referent of the prior-knowledge is not an external known [object], or given the generality of the principle of subordination and the lack of influence of knowledge on the known, we should apply it to Divine prior-knowledge as well.},
keywords = {subordination of knowledge to the known, actual knowledge, passive knowledge, Divine prior-knowledge, eternal knowledge., },
title_fa = {معناشناسی «تابعیت علم از معلوم» و بررسی کارآمدی آن در شبهه‌ی «علم پیشین الهی و اختیار انسان»},
abstract_fa ={طرفداران نظریه‌ی اختیار انسان به شبهه‌ی معروف «ناسازگاری علم ازلی الهی با اختیار» پاسخ های نقضی و حلی داده اند. یکی از پاسخ های حلی، پاسخ مبتنی بر قاعده‌ی «تابعیت علم از معلوم» است. مفاد قاعده‌ی مذکور این است که علم تابع معلوم است و نمی تواند تأثیری در وجوب یا امتناع فعل داشته باشد. سریان این قاعده به علم خداوند، مورد انکار عده ای قرار گرفته است. پژوهش حاضر که به روش توصیفی ـ تحلیلی سامان یافته، بعد از گزارش و تبیین پاسخ یادشده، دیدگاه های مختلف در تمامیت یا عدم تمامیت این راه حل را بررسی کرده و نشان داده است که منشأ مخالفت با راه حل مذکور، انکار ورود قاعده‌ی تابعیت علم از معلوم در «علم فعلی» است، که علم پیشین الهی هم از همین سنخ است؛ اما از دو راه می توان از این پاسخ دفاع کرد: متعلق علم پیشین را معلوم خارجی ندانیم یا اینکه عمومیت قاعده‌ی تابعیت و عدم تأثیرگذاری علم بر معلوم را مسلم بدانیم و به علم پیشین الهی هم تسرّی دهیم.},
keywords_fa = {علم پیشین الهی ,علم ازلی ,علم انفعالی ,علم فعلی ,تابعیت علم از معلوم ,},
url = {https://kalami.nashriyat.ir/node/1007},
eprint = {https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/2_23.pdf}
}