@article {
author = {Fanaei ashkevari, Mohammad},
title = {بررسی تشخص و انسان‌وارگی خداوند},
journal = {معرفت کلامی 31 ، پاییز و زمستان 1402},
volume = {14},
number = {2},
pages = {59-78},
year  = {2024},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8876},
eissn = {2980-8316},
doi = {10.22034/kalami.2024.2020553},
abstract = {One of the acute controversies in philosophical theology is the discussion of personal God and non-personal god. Many thinkers and researchers of theology and religion believe that the God of ‘unity of being’ is impersonal and the God of Abrahamic religions is personal. According to this point of view, the mystics of Abrahamic religions end up in the impersonal God because they believe in the ‘unity of being’, and they must end up in the personal God since they are committed to religion and the holy books. Therefore, they are constantly in the struggle between personal and non-personal God, and thus there is an inconsistency in their various statements. On the other hand, it is claimed that according to the description of God in the holy books, the personal God of Abrahamic religions has human characteristics. And this seems incompatible with the infinite God of ‘unity of being’ and the philosophical ‘necessary being by itself’. This article analyzes and examines the aforementioned claims and finally, presents an image and explanation of the attributes of God, by distinguishing the different meanings of "individuation", "personality" and "Antropomorphy", according to which there is a kind of unity and a perfect compatibility between God’s description in authentic mysticism, authentic philosophy and true religion.},
keywords = {individuation, Personality, Antropomorphy, negative theology, analogy, transcendence, },
title_fa = {بررسی تشخص و انسان‌وارگی خداوند},
abstract_fa ={یکی از مناقشات حاد در الاهیات فلسفی بحث تشخص و عدم تشخص خداوند است. بسیاری از متفکران و پژوهشگران در حوزۀ الاهیات و دین برآنند که خدای وحدت وجودی نامتشخص و خدای ادیان ابراهیمی متشخص است. مطابق این دیدگاه، عارفان ادیان ابراهیمی به اعتبار اینکه قایل به وحدت وجود هستند، به خدای نامتشخص می‌رسند و از آن نظر که ملتزم به دین و متعهد به کتاب‌های مقدس هستند، باید به خدای متشخص معتقد باشند. ازاین‌رو آنها دائم در کشاکش بین تشخص و عدم تشخص به‌سر می‌برند و از این حیث بین بیانات مختلف ایشان ناسازگاری دیده می‌شود. از سوی دیگر ادعا می‌شود که مطابق توصیفی که در کتاب‌های مقدس از خدا شده، خدای متشخص ادیان ابراهیمی دارای صفات انسانی است. و این با خدای نامتناهی وحدت وجودی و واجب‌الوجود فلسفی ناسازگار به نظر می‌رسد. این نوشتار دعاوی مزبور را تحلیل و بررسی کرده و سرانجام با تفکیک معانی گوناگون «تشخص»، «شخص‌وارگی» و «انسان‌وارگی»، تصویر و تبیینی از صفات خدا ارائه داده که مطابق آن بین عرفان اصیل، فلسفه‌ی معتبر و دین حق در توصیفی که از خدا می‌کنند، سازگاری تام و یگانگی برقرار است.},
keywords_fa = {تشخص ,شخص‌وارگی ,انسان‌واری ,الاهیات سلبی ,تشبیه ,تنزیه ,},
url = {https://kalami.nashriyat.ir/node/2020553},
eprint = {https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/2020553-1726484791.pdf}
}