@article {
author = {, Ali},
title = {ابوالاعلی مودودی و جریان نوسلفی‌گری},
journal = {معرفت کلامی 3، پاییز 1389},
volume = {1},
number = {3},
pages = {141-172},
year  = {2010},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8876},
eissn = {2980-8316},
doi = {},
abstract = {Neo-Salafism is one of the contemporary theological trends that has accepted the general principles of Salafism، while has criticized and modified some of its principles and fundamentals. Abul a'la Maudoodi has criticized some of the beliefs of Salafism، by using a new approach towards religious matters، violating the boundaries of salafi dogmatic beliefs، and offering different and new understandings. He is considered as one of the founders of neo-salafism trend. He has defined "paganism" before the advent of Islam as an ultra-time culture، and discussed its features. He has explained the theoretical foundations of this trend by offering the " theo -democracy" model، by discussing the theory of " lawfulness of rising against cruel ruler"، by offering an equilibrant and fair explanation about the theory of " justice of the Companions of the Prophet"، and by recognizing officially " four legal schools and Ja'fari (Twelver) legal school" and " Islamic Unity". The present paper tries to explain the most important fundamentals of Maudoodi's neo-salafi thoughts، using an analytical-documentary approach and analytical- descriptive method.},
keywords = {Maudoodi، neo-salafism، unity، Islamic government، paganism، jihad، exertion, },
title_fa = {ابوالاعلی مودودی و جریان نوسلفی‌گری},
abstract_fa ={از جريان‌هاي مطرح در جهان اسلام، جنبش‌هاي مهدوي يا متمهديان است. جهان اسلام در طول تاريخ اسلام آزمايشگاه مهدويت بوده، امواجي از ادعاها در باب مهدويت را به خود ديده است. جنبش‌هاي مهدوي با توجه به موقعيت مذهبي، سياسي و اجتماعي، از مباني نظري متفاوتي در باب مهدويت (نظير فرزند پيامبر و از نسل فاطمه بودن، شعار «الرضا من آل محمد»، مقام «بابيت» امام زمان، «امامت باطني»، «ولايت» و «مهدويت نوعيه») پيروي کرده‌اند. در دوره‌هاي مختلف تاريخي، زمينه‌هاي گوناگوني (نظير پويايي و نشاط مهدويت، انحراف اسلام از مسير اصلي، ظلم و فساد داخلي و تهاجم بيروني و علاقة شديد به اهل‌بيت) باعث پديد آمدن و گسترش جنبش‌هاي مهدوي بوده است. استفاده از نشانه‌هاي مهدويت، استفاده از نمادهاي صدر اسلام، عوام‌گرايي مردم و عوام‌فريبي مدعيان و حمايت استعمار در دوران اخير، باعث رونق بازار جنبش‌هاي مهدوي بوده است. اين جريان آثار مخربي، نظير رويارويي با اسلام، ايجاد تفرقه در جامعۀ اسلامي و ايجاد فرقه‌هاي انحرافي براي جهان اسلام داشته است.},
keywords_fa = {توحید ,جهاد ,جاهلیت ,اجتهاد ,مودودی ,نوسلفی‌گری ,حکومت اسلامی ,},
url = {https://kalami.nashriyat.ir/node/602},
eprint = {https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/6_2.pdf}
}