TY  - JOUR
ID  - 693
TI  - تحلیل معناشناختی و گونه‌شناختی مصلحت در المیزان
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 14
LA  - fa
SN  - 2008-8876
AU  - Mahdi, Borhan
AD  - استادیار - دائره المعارف آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
AU  - Mahmoud, Fathali
AD  - دانشیار - گروه کلام مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
Y1  - 2014
PY  - 2014
VL  - 5
IS  - 1
SP  - 103EP  - 126طبیعت ,کمال ,مصلحت ,نسبی ,صلاح ,DO  - 
AB  - بر اساس دیدگاه علّامه طباطبائی مصحلت عبارت است از «بودن شیء بر مقتضاى طبیعت اصلی خودش، به گونه ای که خیر و فایده‌ی شایسته و درخور، بر آن مترتب شود؛ بدون اینکه فاسد و از آثار خوب، محروم شود.». این معنای مصلحت، قابل تحلیل به پنج مؤلفه است: 1. «مصلحت»، امر وجودی مستمر است؛ 2. «مصلحت»، مقتضای طبیعت اصلی اشیاست؛ 3. شرط اقتضای طبیعت، فقدان مانع و قاسر است؛ 4. اثر اقتضای طبیعت اصلی اشیا، در صورت فقدان مانع و قاسر، ترتّب خیر و نفع درخور شأن اشیاست؛ 5. طبیعت اصلی اشیاء، به مصلحت میل دارد. تحلیل ارائه شده از «مصلحت»، عنوانی کلی است که قیودی می       پذیرد و با اعتبار آن قیود، مصلحت به گونه های مختلف تقسیم می شود که عبارت اند از مصلحت های «نفسی و نسبی»، «نسبی و مطلق»، «منسوب به ذات و عمل»، «تکوینی و تشریعی»، «ثابت و متغیر»، «فردی و اجتماعی» و«مادی و معنوی».
UR  - https://kalami.nashriyat.ir/node/693
L1  - https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/5_6.pdf
ER  -