TY  - JOUR
ID  - 738
TI  - قرآن و زبان انگیزشی
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 14
LA  - fa
SN  - 2008-8876
AU  - Saeid, 
AD  - استادیار - دانشگاه آزاد اسلامی گروه معارف اسلامی، واحد آبادان
AU  - Abolfazl, Sajedi
AD  - استاد - گروه کلام مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
Y1  - 2016
PY  - 2016
VL  - 7
IS  - 1
SP  - 103EP  - 130زبان قرآن ,اوصاف قرآن ,زبان انگیزشی ,گزاره ها ,واقع نمایی ,DO  - 
AB  - در زمینه زبان قرآن نظریاتی ارائه شده که اهم آنها نظریه‌ی «زبان فطرت»، «زبان عرف عام» و «زبان ویژگی محور و هدایت» است. از آنجا که هر یک از این آراء فقط بیانگر یکی از صفات زبان قرآن هستند، برخی اندیشمندان نظریه‌ی «زبان تألیفی» را ارائه دادند. با پذیرش این مبنا می توان یکی از عناصر زبانی  قرآن را عنصر انگیزش نامید. در این نوشتار برآنیم از دو طریق: (1) الهام گیری از اوصاف عام قرآن همچون اعجاز، ذکر و موعظه بودن و (2) از طریق تحلیل گزاره های قرآنی در دو قالب گزارهای خبری و انشایی، مؤلفه‌ی انگیزش را به عنوان مؤلفه ای جدایی ناپذیر از زبان آن معرفی کنیم. دراین میان گزاره های انشایی از آن جهت که در محاورات عرفی نیز نوعاً برای ایجاد انگیزه به کار گرفته می شوند و اساساً کارکردی اینچنین دارند، از تفصیل بی نیازند؛ اما بعد انگیزشی در گزاره های خبری قرآنی دست کم از چهار طریق بررسی می شود که عبارت اند از متکلم بودن خدا (منشأ الهی گزاره ها)، انگیزشی بودن نفس خبر و مفاد آن، سیاق انگیزشی بیان اخبار و همراهی این گزاره ها با ادات انگیزشی. در ادامه معرفت بخشی زبان انگیزشی قرآن در تقابل با نظریه‌ی ابرازگرا و احساس انگاری زبان دین نیز تبیین می گردد.
UR  - https://kalami.nashriyat.ir/node/738
L1  - https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/6_10.pdf
ER  -