TY  - JOUR
ID  - 797
TI  - ارزیابی دیدگاه « فقدان شرّ اکثری در انسان»
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 14
LA  - fa
SN  - 2008-8876
AU  - Ahmad, 
AD  - استادیار - موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران
Y1  - 2019
PY  - 2019
VL  - 10
IS  - 1
SP  - 67EP  - 77انسان ,صدرالمتألهین ,ابن سینا ,شر اقلی ,خیر اکثری ,DO  - 
AB  -  
نظام عالم ماده جزئی از نظام احسن است و خلقت آن افضل و احسن مایمکن است. وجود شرور اقلّی لازمه‌ی این عالم است. انسان به عنوان جزئی از این نظام، ساختار خلقت او احسن و اشرف است. آیا لازمه‌ی غلبه‌ی خیرات بر شرور در عالم ماده، غلبه‌ی خیرات بر شرور در انسان ها نیز هست؟ به عبارت دیگر، همان گونه که در عالم ماده خیر اکثری بر شر اقلی غلبه دارد، آیا در انسان ها نیز ضرورتاً باید خیرات اکثری و شرور اقلی باشد؟ برخی از حکمای اسلامی، مانند ابن سینا و صدرالمتألهین معتقدند: علاوه بر غلبه‌ی خیرات بر شرور در عالم ماده، در عالم انسانی نیز خیرات اکثری، و شرور اقلی هستند. در این پژوهش، ابتدا به تبیین دیدگاه مذکور پرداخته، سپس این ادعا مورد مناقشه قرار گرفته است. مطابق دیدگاه برگزیده، در عالم انسانی، بر خلاف موجودات عالم طبیعت، تحقق شر اکثری ممکن است (امکان عام). ضرورت وجود خیر اکثری و شر اقلی مربوط به عالم طبیعت و نیز ساختار خلقت انسان است. ولی در عالم انسانی به سبب اختیار و اراده‌ی انسان، اکثری بودن خیر و اقلی بودن شر، ضرورت ندارد. انسان ها با اختیار خود، می توانند افعال و اعمالی انجام دهند که شر در آنها اکثری و خیر اقلی باشد. 
UR  - https://kalami.nashriyat.ir/node/797
L1  - https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/5_17.pdf
ER  -