@article {
author = {, Hamid reza and Youfiyan, Hasan},
title = {نقد و بررسی مسئلۀ «اخفای واقع از سوی اولیای دین و تأثیر آن بر واقع‌نمایی گفتار اعتقادی معصومان علیهم السلام»},
journal = {معرفت کلامی 22، بهار و تابستان 1398},
volume = {10},
number = {1},
pages = {115-131},
year  = {2019},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8876},
eissn = {2980-8316},
doi = {},
abstract = {The Immaculate concealed some of the facts from the audience due to their wisdom and the level of understanding of the audience. "Hiding the reality" damages the speech of the Immaculate in two ways: 1- If "Hiding the reality" is wise, one can claim: The reality is completely different from what has been said and not presented because of a lack of understanding. Some of the variants of this assumption require total falsehood of the Quran and rational propositions, so this possibility is rejected. 2- By putting together the "sayings" and the "untold", our current perception of reality may change completely and the words of the Immaculate will no longer be true. Some, however, have resorted to the principles of transcendent wisdom and lack of godliness by assuming that the "untold" is along with the "sayings"; but first, this is not the perfect answer. Second, the latter only distorts the truthfulness of the intertwined statements of the Immaculate, not all. Third, even in the intertwined doctrines, by “unconditionalizing" the statements, the minimal realism will still be preserved. Fourth, the instances of hiding the reality are mostly about the Imam’s dignity, formative guardianship, and subjects like that, whose limitations are clearly specified},
keywords = {Hiding the Reality, Realizing, the Immaculate Speech (Religious Texts), Combination of Reality, Linear Reality, Recognizing the Guiding Reality., },
title_fa = {نقد و بررسی مسئلۀ «اخفای واقع از سوی اولیای دین و تأثیر آن بر واقع‌نمایی گفتار اعتقادی معصومان علیهم السلام»},
abstract_fa ={معصومان به اقتضای حکمت و مراعات سطح فهم مخاطب، بعضی از واقعیات را از مخاطبان مخفی می کردند. «اخفای واقع» از دو جهت به واقع نمایی گفتار معصومان آسیب می زند: 1- اگر «اخفای واقع» حکیمانه است، می توان ادعا کرد: واقعیت بالکل با آنچه بیان گردیده، متفاوت است و به خاطر ناتوانی از فهم، ارائه نشده است. برخی از شقوق این فرض مستلزم کذب کلی قرآن و گزاره های عقلی است، پس این احتمال مردود است. 2- احتمال دارد با کنار هم قرار دادن «نگفته ها» و «گفته ها»، برداشت کنونی ما از واقعیت، کاملاً تغییر کند و گفته های معصومان دیگر واقع نما نباشد. هرچند برخی برای پاسخ به جهت 2 با پیش فرض اینکه «نگفته ها» در طول «گفته ها» است، به اصول حکمت متعالیه و عدم بخل خداوند تمسک جسته اند، اما اولاً، این پاسخ کامل نیست. ثانیاً، جهت 2 تنها واقع نمایی گفته های در هم تنیدۀ معصومان را مخدوش می کند، نه همۀ گفته ها را. ثالثاً، حتی در معارف در هم تنیده، با «لابشرط» کردن گزاره ها، واقع نمایی حداقلی گفته ها حفظ می شود. رابعاً، مصادیق اخفای واقع غالباً دربارۀ ولایت تکوینی، شئون امام ومانند آن است که کف و سقف آن معین شده است. },
keywords_fa = {واقع‌نمایی ,اخفای واقع ,گفتار معصومان (متون دینی) ,ترکیب واقع ,واقعیت طولی ,شناخت واقع هدایتی ,},
url = {https://kalami.nashriyat.ir/node/800},
eprint = {https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/8_2.pdf}
}