@article {
author = {, Sayyed Mehdi and Fathi, Hasan},
title = {تحلیل دیدگاه توماس آکوئیناس درباره‌ی «سعادت» با استفاده از نظریه‌ی «زبان نمادین» تیلیش},
journal = {معرفت کلامی 22، بهار و تابستان 1398},
volume = {10},
number = {1},
pages = {133-142},
year  = {2019},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8876},
eissn = {2980-8316},
doi = {},
abstract = {For Paul Tillich, "symbolic language" is the only appropriate means of expressing, analyzing, and examining religious subjects that transcends the ability and limitation of conventional worldly terms, as well as the conceptual language of philosophy. The purpose of the present study is to demonstrate the feasibility of analyzing issues such as "divine grace", "inductive virtues" and "delightful vision" in the philosophical theology of Thomas Aquinas with a symbolic language approach. The theory of "symbolic language", because of its contradictory and polar features, provides an understanding of the divine bliss, divine grace and inductive virtues in its context. It also views these issues as symbols that are appropriate answers to the fundamental and existential issues of human. On this basis, it can be said that God's grace is a response to the issue of "inherent sin" and the defects of human nature. Induced virtues are a response to insufficient acquired virtues to achieve supernatural happiness. The delightful vision is a response to one's desire to know the beginning and the origin of the existence. And true happiness in heaven is a response to man's natural desire for eternity with peace and goodness},
keywords = {True Happiness, Grace, Inductive Virtues, Symbolic Language, Aquinas, Tillich, },
title_fa = {تحلیل دیدگاه توماس آکوئیناس درباره‌ی «سعادت» با استفاده از نظریه‌ی «زبان نمادین» تیلیش},
abstract_fa ={از نظر پل تیلیش، «زبان نمادین» تنها ابزار مناسب برای بیان، تحلیل و بررسی موضوعات دینی است که از توانایی و محدوده‌ی الفاظ متعارف دنیوی و نیز زبان مفهومی فلسفه فراتر است. هدف پژوهش حاضر نشان دادن امکان تحلیل مسائلی همچون «فیض الهی»، «فضایل القایی» و «رؤیت مسرت بخش» در الهیات فلسفی توماس آکوئیناس با رویکرد «زبان نمادین» است. نظریۀ «زبان نمادین»، به سبب داشتن ویژگی های متناقض نما و قطبی، فهم سعادت اخروی، فیض الهی و فضایل القایی را در بستر خود فراهم می آورد. همچنین این موضوعات را نمادهایی می داند که به منزلۀ پاسخ هایی مناسب برای مسائل اساسی و وجودی انسان هستند. بر این اساس، می توان گفت که فیض الهی پاسخی به موضوع «گناه ذاتی» و نقایص طبیعت بشری است. فضایل القایی پاسخی به کافی نبودن فضایل اکتسابی در جهت رسیدن به سعادت فوق طبیعی است. رؤیت مسرّت بخش پاسخی به میل آدمی برای شناخت کُنه و مبدأ هستی است. نیز سعادت حقیقی در بهشت، پاسخی به تمایل طبیعی [و امید] انسان به جاودانگی همراه با آرامش و بهجت است. },
keywords_fa = {فیض ,آکوئیناس ,سعادت حقیقی ,فضایل القایی ,زبان نمادین ,تیلیش ,},
url = {https://kalami.nashriyat.ir/node/801},
eprint = {https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/9_0.pdf}
}