@article {
author = {, Akbar},
title = {هم‌آوایی خط فکری شیخ مفید با معتزله‌ی بغداد در تبیین ماهیت ارادۀ خداوند},
journal = {معرفت کلامی 23، پاییز و زمستان 1398},
volume = {10},
number = {2},
pages = {7-18},
year  = {2019},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8876},
eissn = {2980-8316},
doi = {},
abstract = {Sheikh Mufid has a special and prominent position among the Imamiyyah theologians and his analysis on the theological teachings of Islam undoubtedly play an important role in the intellectual history of Imamiyah. God's will and its nature are among the teachings that Sheikh Mufid has written an independent treatise on it, and then has also been analyzed by some of his students, such as Karajaki. Given the sheikh's theological method and based on some narrations, although Sheikh, like the other theologians, considers God's will to be a created matter, he distinguishes between the will of God and the will of man, and ontologically considers the will to be the objective and the external matter. Semantically, regarding the attribute of the will, Sheikh Mufid believes: It is not possible to attribute the will to God, and only through listening can God be considered the Desirous. Therefore, just in virtual mode, the usage of this attribute to God is valid. Of course, this explanation was previously provided by some Baghdadi Mu'tazilites, such as Balkhi Ka'bi. Sheikh Mufid may have favored the Mu'tazilites’ approach because of its alignment with the narrations of Imamiyyah},
keywords = {Sheikh Mufid, Karajaki, nature of will, Balkhi Ka'bi, Mu'tazilite of Baghdad., },
title_fa = {هم‌آوایی خط فکری شیخ مفید با معتزله‌ی بغداد در تبیین ماهیت ارادۀ خداوند},
abstract_fa ={ شیخ مفید در میان متکلمان امامیه، جایگاه ویژه و ممتازی دارد و بی تردید تحلیل و تبیین او از آموزه های اعتقادی، نقشی تأثیرگزار در تحلیل تاریخ فکر امامیه خواهد داشت. اراده‌ی خدا و ماهیت آن، از جمله آموزه هایی است که شیخ مفید پیرامون آن رساله ای مستقل تحریر کرده است و برخی شاگردانش همچون کراجکی، تبیین و تحلیل او را پرورانده اند. خط فکری شیخ مفید، اگرچه همانند تمامی متکلمان عدلیه اراده را حادث می داند، ولی ازیک سو بر اساس روش شناسی ای که در کلام ورزی خویش بدان التزام دارد، و از سویی دیگر بر پایه‌ی برخی از روایات، بین اراده خدا و اراده‌ی انسان تفاوت می گذارد و به لحاظ وجود شناسی، اراده را همان امر مکوّن عینی و خارجی می داند. شیخ مفید در معنا شناسی صفت اراده، معتقد است: امکان انتساب صفت اراده به خداوند وجود ندارد و تنها به دلیل سمع می توان خداوند را مرید دانست. از این رو، استمعال این صفت را برای خداوند مجازاً روا می دارد. اما این تبیین را پیش تر برخی از معتزلیان بغدادی، همچون بلخی کعبی، هم ارائه کرده و برای آن دلیل اقامه نموده بودند. بعید نیست اقبال شیخ مفید به رویکرد و تحلیل معتزلیان بغدادی، به دلیل همسو انگاری این دیدگاه با روایات امامیه بوده باشد.},
keywords_fa = {شیخ مفید ,معتزله بغداد ,بلخی کعبی ,ماهیت اراده ,کراجکی ,},
url = {https://kalami.nashriyat.ir/node/880},
eprint = {https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/1_17.pdf}
}