TY  - JOUR
ID  - 945
TI  - بررسی روش‌شناختی و محتوایی گفتار ابن‌ابی‌الحدید در معرفی حیث معرفت‌زایی و وجودشناختی نص در شرح نهج‌البلاغه
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 14
LA  - fa
SN  - 2008-8876
AU  - Seyedeh mena, 
AD  - استادیار - گروه کلام دانشگاه قم
AU  - Elham, 
AD  - دانشجوی کارشناسی ارشد - گروه شیعه شناسی دانشگاه قم
Y1  - 2020
PY  - 2020
VL  - 11
IS  - 2
SP  - 177EP  - 192نص ,روش تعیین امام ,حیث وجودشناختی نص ,حیث معرفت‌شناختی نص ,ابن‌ابی‌الحدید ,DO  - 
AB  - اغلب فرقه های اهل سنتدرشیوۀ تعیین امام، برخلاف امامیه روش پسینی و براساس رخدادهای واقع، را برگزیده اند. برهمین اساس، ابن ابی الحدید به تبعیت از تفکر معتزلی معتقد است که امام به طریق انتخاب و بیعت نخبگان یا نص امام پیشین تعیین می شود. در این نوشتار، روش و محتوای استدلال ابن ابی الحدید دربارۀ شیوه‌ی تنصیصی در تعیین امام مور بررسی قرار گرفته است. چنین به دست آمد که وی در روش استدلالش نخست برای نص جایگاه معرفت شناختی پیشینی و ضروری قائل است؛ اما بهلحاظوجودشناختی، نص موردنظر امامیه را انکار می کند و نص به معنای عهد امام پیشین برای امام بعدی را ثابت می داند. ازاین رو، در ادامۀ گفتارش شیوۀ شناخت و اثبات امام را در انتخاب و بیعت و نص به معنای عهد منحصر می کند. بدین ترتیب، حیث معرفت شناختی نص را پسینی و وابسته به حیث وجودشناختی آن قرار می دهد. انکار و اعتراف او در وقوع نص به معنای موردنظر امامیه در مواضع مختلف از سخنانش، محتوای استدلال وی را نیز دچار تناقضات و عدم انسجام کرده است.
UR  - https://kalami.nashriyat.ir/node/945
L1  - https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/11_2.pdf
ER  -