@article {
author = {Esfandiarpour, Jaber and , Mohammad hosein and Youfiyan, Hasan},
title = {بررسی چگونگی طرح معانی حسن و قبح در کلام اسلامی},
journal = {معرفت کلامی 26، بهار و تابستان 1400},
volume = {12},
number = {1},
pages = {159-174},
year  = {2022},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8876},
eissn = {2980-8316},
doi = {},
abstract = {As one of the most basic theological issues, goodness and badness contributes to solving many other theological problems and rules. The Adliya emphasize on real- rational goodness and badness and the Ash'arites emphasize on unreal-legal goodness and badness. In common works on theology and principles, several meanings are mentioned for goodness and badness and it is claimed that difference is only in one meaning and the other meanings are real and rational. Using the analytical method and referring to the sources of the most important theological sects, namely Imamiyya, Mu'tazilites, Matridiyah and Ash'arites, this research tries to investigate the veracity of the multiplicity of meanings of goodness and badness. The results show that the multiplicity of meanings offered by the Ash'arites for solving the Adliyah flaws is not only unnecessary, but a source of conflict and obscurity of the solution to the problem. In fact, these meanings are not different from one another. Therefore, the claim of accepting real-rational goodness and badness in some meanings and rejecting their other meanings is contradictory and many theologians have criticized the multiplicity and separation of meanings.},
keywords = {meanings of goodness and badness, Adliyah, Ash'arites, perfection and imperfection, suitedness and unsuitedness, praise and reproach., },
title_fa = {بررسی چگونگی طرح معانی حسن و قبح در کلام اسلامی},
abstract_fa ={حسن و قبح یکی از پایه ای ترین مسائل کلامی است که در حل بسیاری از مسائل و قواعد کلامی دیگر نقش دارد. عدلیه بر حسن و قبح واقعی ـ  عقلی و اشاعره بر غیرواقعی ـ شرعی بودن آن تأکید دارند. در آثار کلامی و اصولی متداول، ابتدا چند معنا برای حسن و قبح ذکر می شود و ادعا می گردد که نزاع تنها در یک معناست و در واقعی ـ عقلی بودن معانی دیگر همگی اتفاق نظر دارند. این تحقیق تلاش دارد با روش «تحلیلی» و مراجعه به منابع مهم ترین فرقه های کلامی، یعنی امامیه، معتزله، ماتریدیه و اشاعره، درستی یا نادرستی تکثیر معانی حسن و قبح را بررسی کند. آنچه به دست آمده این است که تکثیر معانی که از سوی اشاعره برای رهایی از اشکالات عدلیه انجام شده، نه تنها ضرورت نداشته، بلکه خود تکثیر معانی محل نزاع بوده و بالتبع، حل مسئله را دچار ابهام کرده است، بلکه ـ درواقع ـ این معانی متمایز از هم نیستند. درنتیجه ادعای پذیرش حسن و قبحِ واقعی ـ عقلی در برخی معانی و انکار آنها در معنای دیگر ادعایی متناقض است و متکلمان بسیاری در این تکثیر و تفکیک معانی اشکال قرار کرده اند.},
keywords_fa = {اشاعره ,کمال و نقص ,مدح و ذم ,ملائمت و منافرت ,عدلیه ,معانی حسن و قبح ,},
url = {https://kalami.nashriyat.ir/node/972},
eprint = {https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/10_3.pdf}
}