@article {
author = {, Javad and seraj, Shamsollah and , Majid},
title = {اعتبارسنجی ادله عقلی قاضی سعید قمی بر نفی سنخیت بین خداوند و مخلوقات},
journal = {معرفت کلامی 27، پاییز و زمستان 1400},
volume = {12},
number = {2},
pages = {39-56},
year  = {2021},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8876},
eissn = {2980-8316},
doi = {},
abstract = {and the possible beings, and therefore denies all God’s attributes, including attributes that are the very God’s essence or attributes that are extraneous to God’s essence. Therefore, in his opinion, God cannot be known except by negation. He has provided various rational arguments for his monotheistic theory. These rational arguments have been collected and criticized in this article. The main problems of the rational arguments of Qazi Sa’id are as follows: confusion between external composition and analytical composition, not differentiating between external causality and analytical causality, extension of the problems of attributes extraneous to one’s essence to the attributes of essence, considering any knowledge equal to or synonym for ‘existential dominance of the knower over the known’, believing in that knowledge entails being possessed by the known, considering any attribute as synonymous with existential limit and any described matter as necessarily limited, confusion between the conveyer and the conveyed, believing in the incongruity of existential resemblance and existential poverty of the possible beings towards God, believing in that existential analogical gradation entails the quantitative nature of both sides of gradation},
keywords = {negation of the general resemblance of the creator and creation, negation of attributes from the Divine essence, the Divine essence and attributes being identical, analytical composition, analytical causality, Qazi Sa’id Qomi., },
title_fa = {اعتبارسنجی ادله عقلی قاضی سعید قمی بر نفی سنخیت بین خداوند و مخلوقات},
abstract_fa ={قاضی سعید قمی هر گونه سنخیتی میان خداوند و ممکنات را مردود می داند و براین اساس وجود هرگونه صفتی اعم از صفات عین ذات یا زاید بر ذات  را در خداوند انکار می کند. لذا به نظر وی خداوند را جز به سلب نمی توان شناخت. وی برای نظریه توحیدی خود، ادله عقلی گوناگون و متعددی اقامه کرده است. در این نوشتار، این ادله عقلی گردآوری شده و مورد نقد قرار گرفته اند. عمده اشکالات وارد بر ادله عقلی قاضی سعید از این قرارند: خلط میان ترکیب خارجی و ترکیب تحلیلی، عدم تفکیک میان علیت خارجی و علیت تحلیلی، تسری اشکالات صفت زاید بر ذات به صفت عین ذات، مرادف یا مساوی گرفتن هر گونه علمی با احاطه وجودی عالم نسبت به معلوم، اعتقاد به ملازمه بین علم و مورد تصرف واقع شدن معلوم، مرادف گرفتن هر گونه صفتی با حد وجودی و اینکه هر موصوفی ضرورتاً محدود است، خلط میان حاکی و محکی، اعتقاد به منافات داشتن سنخیت وجودی با فقر وجودی ممکنات نسبت به خداوند، ملازم دانستن تشکیک وجودی با کمی بودن دو طرف تشکیک.},
keywords_fa = {قاضی سعید قمی ,علیت تحلیلی ,ترکیب تحلیلی ,عینیت ذات و صفات الهی ,نفی صفت از ذات الهی ,نفی سنخیت خالق و مخلوق ,},
url = {https://kalami.nashriyat.ir/node/982},
eprint = {https://kalami.nashriyat.ir/sites/kalami.nashriyat.ir/files/article-files/3_21.pdf}
}