سال دوم، شماره سوم، پاييز 1390، ص 5 ـ 24
Ma'rifat-i Kalami، Vol.2. No.3, Fall, 2011
بهنام ملکزاده* / محمد جعفري**
چکيده
خرد و خردورزي از ويژگيها و امتيازات مهم بشري شمرده ميشود و همواره راهنماي بشر به سوي سعادت بوده است و ميتوان آن را زبان مشترک همة انسانها برشمرد. لذا اولياي دين در تبليغ پيام الهي از اين نعمت الهي فراوان استفاده کردهاند. در اين مقاله برآنيم تا گوشهاي از اين راهبرد را به نظاره بنشينيم و براهين توحيد ذاتي در روايات را بررسي كنيم؛ بنابراين ميكوشيم با روش کتابخانهاي و شيوة توصيفي ـ تحليلي براهين مورد استفاده در روايات را استخراج كنيم. براهين پرشماري در آثار معصومين مورد استناد واقع شده است که ميتوان برهان نفي ترکيب، برهان نفي محدوديت، برهان فرجه، برهان عدم آثار و برهان عدم دليل را از جملة آنها برشمرد.
کليدواژگان: برهان، توحيد، فرجه، فطرت، توحيد ذاتي، تدافع قدرتهاي مطلق، تمانع، روايات، کلام نقلي.