Ma`rifat-e Kalami, Volume 9, Issue 2, No 21, Year 2025 , Pages 45-62
A Study on the Meaning of Time and Place in the Intermediary World, Considering the Quranic Verses and Traditions
Article Type:
Research
Writers:
✍️ Ehsan Torkashvand
/ / Assistant Professor of Islamic Studies, Malayer University / torkashvand110@yahoo.com
/ / Assistant Professor of Islamic Studies, Malayer University / torkashvand110@yahoo.comAbstract:
Time and place are two dimensions of the beings in the natural world. Commentators and Muslim scholars all agree on the fact that there is no time and place in the Resurrection, as there is no disagreement in the existence of time and place in the natural world. In the verses of the Qur'an and the traditions of Ahl al- Bait, time and place have also somehow been attributed to man in the intermediary world. Thus, using a comparative-analytical-critical method, this paper studies the verses and traditions that attribute time and place to the intermediary world. The purpose of this research is to resolve the conflict between rational and traditional arguments about time and place. The immaterial human soul in the intermediary world has no temporal and spatial dimensions. What is stated in verses and traditions in this regard can be interpreted as one of the meanings of imaginal time and place, connection with time and place in the natural world, control over time and place in the natural world, and so forth, so that the conflict between rational and traditional arguments is resolved and their initial opposition is settled
چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
Title :پژوهشی در معنای زمان و مکان در عالم برزخ با توجه به آیات و روایات
Abstract:
زمان و مکان یکی از ابعاد موجودات عالم طبیعت است. در اینکه در قیامت زمان و مکان وجود ندارد، هیچ اختلافی بین مفسران و دانشمندان مسلمان نیست؛ همان گونه که در خصوص وجود این دو در عالم طبیعت نیز اختلافی نیست. از آن رو که این دو(زمان و مکان) در آیات قرآن و روایات اهل بیت علیها السلام به نوعی به انسان در عالم برزخ هم نسبت داده شده، این نوشتار با روش «تطبیقی، تحلیلی، انتقادی»، به بررسی آیات و روایاتی که زمان و مکان را به برزخ نسبت داده اند، پرداخته و هدف آن، رفع تعارض بین ادله‌ی عقلی و نقلی در خصوص زمان و مکان است. نفس مجرد انسان در عالم برزخ، فاقد ابعاد زمانی و مکانی است و آنچه را در آیات و روایات در این خصوص گفته شده می توان به یکی از معانی زمان و مکان مثالی، ارتباط با زمان و مکان عالم طبیعت، احاطه و اشراف بر زمان و مکان عالم طبیعی و مانند آن حمل نمود که بین ادله‌ی عقلی و نقلی به نوعی جمع شود و تعارض بدوی آنها برطرف گردد.
References:
- ابن‌حنبل، احمدبن محمد، 1421ق، مسندالامام احمدبن حنبل، بيروت، مؤسسة الرساله.
- ابن‌شعبه حراني، حسن،1404ق، تحف العقول، قم، جامعه مدرسين.
- ابن‌مغازلي، علي‌بن محمد المالکي،1424ق، مناقب اميرالمؤمنين علي‌بن ابيطالب رضي الله عنه، صنعاء، دار الآثار.
- احسائي، ابن ابي‌الجمهور، 1405ق، عوالي اللّئالي العزيزيّه في الاحاديث الدّينيّه، قم، سيدالشهداء.
- اردبيلي، سيدعبدالغني،1381، تقريرات فلسفه امام خميني، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني.
- اسدي، علي‌محمد، 1386، حيات پس از مرگ، چ دوازدهم، قم، دفتر تبليغات اسلامي.
- اهوازي، حسين‌بن سعيد، 1402ق، الزهد، سيدابوالفضل حسينيان.
- آملي، محمدتقي، بي‌تا، درر الفوائد تعليقه علي شرح المنظومه، تهران، مرکز نشر الکتاب.
- بخاري، محمدبن اسماعيل، 1422ق، الجامع المسند الصحيح المختصر من امور رسول الله و سننه و ايّامه(صحيح بخاري)، بيروت، دار طوق النجاه.
- برقي، احمدبن محمدبن خالد، 1371ق، المحاسن، قم، دار الکتب الاسلاميه.
- ترکاشوند، احسان، 1395، بررسی تطبیقی حقیقت عالم برزخ از دیدگاه عقل و نقل، قم، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خمینی.
- جزائري، سيدنعمت‌الله، 1404ق، قصص الانبياء، قم، کتابخانه آيتالله مرعشي نجفي.
- حرعاملي، محمدبن حسن، 1409ق، وسائل الشّيعه، قم، مؤسسه آل‌البيت.
- حسيني استرآبادي، سيدشرف‌الدين، 1409ق، تأويل الآيات الظاهره، قم، جامعه مدرسين.
- داماد، ميرمحمدباقر، 1367، القبسات، به اهتمام مهدي محقق، سيدعلي موسوي بهبهاني و ابراهيم ديناني، چ دوم، تهران، دانشگاه تهران.
- سبزواري، ملاهادي، 1422ق، شرح المنظومه، تصحيح حسن حسن‌زاده آملي، تهران، ناب.
- ـــــ ،1383، اسرار الحکم، قم، مطبوعات ديني.
- سهروردي، يحيي، 1373، حکمة‌الاشراق، چ دوم، تهران، مؤسسة مطالعات و تحقيقات فرهنگي.
- شجاعي، محمد، 1371، معاد يا بازگشت به سوي او، چ دوم، قم، انتشار.
- صدرالمتألهين، 1423ق، الحکمة المتعالية في الاسفار العقلية الاربعة، بيروت، اعلمي.
- صدوق محمدبن علي، 1361، معاني الاخبار، قم، جامعه مدرسين.
- ـــــ ، 1403ق، الخصال، قم، جامعه مدرسين.
- ـــــ ، بي‌تا، علل الشّرايع، قم، مکتبه الداوري.
- صفار، محمدبن حسن، 1404ق، بصائر الدرجات، قم، کتابخانه آيتالله مرعشي نجفي.
- طباطبائي، سيدمحمدحسين، 1382، نهاية الحکمه، تعليقه غلامرضا فياضي، قم، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني.
- ـــــ ، 1371، حيات پس از مرگ، چ پنجم، قم، جامعة مدرسين.
- ـــــ ، 1419 ق، الرسائل التوحيديه، بيروت، مؤسسه النعمان.
- طبراني، سليمان‌بن احمد، 1405ق، الرّوض الدّاني(المعجم الصغير)، بيروت، المکتب الاسلامي.
- طبرسي، احمدبن علي، 1403ق، الاحتجاج، مشهد، مرتضي.
- طبرسي، فضل‌بن حسن، 1372، مجمع البيان في تفسير القرآن، چ سوم، تهران، ناصرخسرو.
- طبري، محمدبن جرير، بي‌تا، دلائل الامامه، قم، دارالذخائر.
- عاملي، زين‌الدين (شهيد ثاني)، بي‌تا، مسکّن الفؤاد، قم، کتابخانه بصيرتي.
- عبوديت، عبدالرسول، 1389، درآمدي به نظام حکمت صدرايي، قم و تهران، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني و سمت.
- ـــــ ، 1391، درآمدي به نظام حکمت صدرايي(انسان‌شناسي) ، قم و تهران، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني و سمت.
- عروسي حويزي، عبدعلي‌بن جمعه، 1425ق، تفسير نور الثّقلين، تحقيق سيدهاشم رسولي محلاتي، چ چهارم، قم، اسماعيليان.
- قشيري نيسابوري، مسلم‌بن الحجاج، بي‌تا، المسند الصحيح المختصر بنقل العدل عن العدل الي رسول الله (صحيح مسلم)، بيروت، دار احياء التراث العربي.
- قمي، علي‌بن ابراهيم، 1404ق، تفسير قمي، قم، مؤسسة دارالکتب.
- کاشفي سبزواري، حسين‌بن علي، 1369، مواهب عليّه، تهران، اقبال.
- کليني، محمدبن يعقوب، 1362، الکافي، چ هشتم، تهران، اسلاميه.
- کوفي، محمدبن محمدبن اشعث، بي‌تا، الجعفريّات(الاشعثيّات)، تهران، مکتبه نينوي الحديثه.
- مجلسي، محمدباقر، 1404ق، بحارالانوار، بيروت، مؤسسه‌الوفاء.
- محدث نوري، حسين، 1408ق، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البيت.
- مدرسي، سيدمحمدتقي،1419ق، من هدي القرآن، تهران، دار محبي الحسين.
- معتزلي، عبد‌الحميد‌بن ابي‌الحديد، 1404ق، شرح نهج البلاغه، قم، کتابخانة آيتالله مرعشي نجفي.
- مفيد، محمدبن محمدبن نعمان، 1413ق، الاختصاص، قم، کنگره شيخ مفيد.
- موسوي خميني، روح الله،1370، آداب الصّلوه، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني.
- ـــــ ، 1373، چهل حديث، چ چهارم، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني.
Cite this article:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
Torkashvand, Ehsan, , Saeideh.(2025) A Study on the Meaning of Time and Place in the Intermediary World, Considering the Quranic Verses and Traditions. Ma`rifat-e Kalami, 9(2), 45-62
Ehsan Torkashvand; Saeideh ."A Study on the Meaning of Time and Place in the Intermediary World, Considering the Quranic Verses and Traditions". Ma`rifat-e Kalami, 9, 2, 2025, 45-62
Torkashvand, E, , S.(2025) 'A Study on the Meaning of Time and Place in the Intermediary World, Considering the Quranic Verses and Traditions', Ma`rifat-e Kalami, 9(2), pp. 45-62
