Ma`rifat-e Kalami, Volume 10, Issue 1, No 22, Year 2025 , Pages 79-94

    Proving the Divine Text of the Holy Quran Using the Analysis of the Meaning-Making Process

    Article Type: 
    Research
    Writers:
    Mohammadkazem Shaker / Professor at Allameh Tabataba'i University mk_shaker@yahoo.com / mk_shaker@yahoo.com
    ✍️ Hesam / Ph.D. Student of Quran and Hadith Sciences at Allameh Tabataba'i University / hesam.e.danaloo@gmail.com
    Abstract: 
    The divine or human nature of the text of the Holy Quran has attracted the attention of religious scholars. Each of them documents their view on a part of the verses of the Holy Quran. The present study seeks to discover the view of the Holy Quran itself and in this way, by using the analysis of the “meaning-making process" in a successful relationship, based on linguistic knowledge and considering the gradual decline of the Holy Quranic verses and its synchronization with the reaction of the audience from the creator of the text, it was found that the text of the Holy Quran is divine. The necessity of using the above method is that the proponents of either of these two views, whether divine or human being, have interpreted and somehow rejected the verses of the Holy Quran, which the opposing group has cited as their evidence, however, it seems that due to the interaction of the Holy Quran with the audience and “the meaning transition process analysis” method in linguistics in this study, the mentioned result can be attributed to the Holy Quran itself and not to the views of the scholars
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :اثبات الهی بودن متن قرآن کریم با استفاده از تحلیل فرایند ساخت معنا
    Abstract: 
    الهی یا بشری بودن متن قرآن کریم، توجه دین پژوهان را به خود جلب کرده است. هر یک از آنان دیدگاه خود را دراین باره به بخشی از آیات قرآن کریم مستند می کند. پژوهش حاضر به دنبال کشف دیدگاه خود قرآن کریم است و در این مسیر، با استفاده از تحلیل «فرایند ساخت معنا» در یک ارتباط موفق، براساس دانش زبان شناسی و با توجه به تدریجی بودن نزول آیات قرآن کریم و همزمانی آن با دریافت واکنش های مخاطبان از سوی پدیدآورندة متن، چنین به دست آمد که متن قرآن کریم الهی است. ضرورت استفاده از روش مذکور بدین سبب است که طرف داران هر یک از این دو دیدگاه، یعنی الهی یا بشری بودن متن قرآن کریم، آیاتی از قرآن کریم را، که گروه مقابل آنها را به عنوان شاهدی بر دیدگاه خود ذکر کرده است، به تأویل برده و به نوعی رد می کنند، اما به نظر می رسد با توجه به تعامل قرآن کریم با مخاطبان و روش «تحلیل فرایند انتقال معنا» در زبان شناسی در این پژوهش، بتوان نتیجة مذکور را به خود قرآن کریم و نه دیدگاه صاحب نظران نسبت داد.
    References: 
    • نهج البلاغه، 1414ق، تصحیح صبحی صالح، قم، هجرت.
    • ابن‌ابی حاتم، عبدالرحمن‌بن محمد، 1419ق، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق اسعد محمد الطیب، چ سوم، عربستان، مکتبة نزار مصطفی الباز.
    • ابن‌اثیر جزری، مبارک‌بن محمد، 1367، النهاية فی غریب الحدیث و الأثر، تحقیق محمود محمد طناحی، چ چهارم، قم، اسماعیلیان.
    • ابن‌شهرآشوب مازندرانی، محمدبن علی، 1379ق، مناقب آل ابی‌طالب، قم، علامه.
    • ابن‌عاشور، محمد‌بن طاهر، 1420ق، تفسير التحرير و التنوير المعروف بتفسير ابن‌عاشور، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی.
    • بخاری، محمد‌بن اسماعیل، 1401ق، الصحیح، بيروت، دارالفکر.
    • بل، ریچارد، 1382، در آمدی بر تاریخ قرآن، ترجمة بهاءالدین خرمشاهی، قم، مرکز ترجمه قرآن.
    • جوادی آملی، عبدالله، 1379، تفسیر تسنیم، قم، اسراء.
    • حلی، حسن‌بن یوسف، 1413ق، کشف‌المراد فی شرح تجریدالاعتقاد، تعلیقات حسن‌ حسن‌زاده آملی، چ چهارم، قم، جامعة مدرسين.
    • ربانی گلپایگانی، علی، 1392، «فاعليت خداوند در معجزات»، کلام اسلامی، ش 22، ص 19ـ42.
    • زحیلی، وهبه، 1411ق، التفسیر المنیر فی العقیدة و الشریعة و المنهج، چ دوم، بيروت، دار الفکر.
    • زرکشی، محمدبن عبدالله، 1410ق، البرهان فی علوم القرآن، بیروت، دارالمعرفة.
    • زمخشری، محمودبن عمر، 1417ق، الفائق فی غریب الحدیث، تحقیق ابراهیم شمس‌الدین، بیروت، دارالکتب العلميه.
    • ـــــ ، 1407ق، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل، تصحیح مصطفی حسین احمد، چ سوم، بیروت، دارالکتاب العربی.
    • سنایی، ابوالمجید‌بن‌آدم، 1393، دیوان حکیم سنایی، تصحیح محمدرضا برزگر خالقی، تهران، زوار.
    • سيدقطب، 1425ق، فی ظلال القرآن، چ سی وپنجم، بیروت، دار الشروق.
    • سیوطی، عبدالرحمن، 1421ق، الاتقان فی علوم القرآن، چ دوم، بیروت، دارالکتاب العربی.
    • ـــــ ، 1404ق، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، قم، کتابخانة آيت‌الله مرعشی نجفی.
    • شاکر، محمدکاظم و حسام امامی دانالو، 1397، «وحی قرآنی؛ زبانی یا غیرزبانی؟»، پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن، دورة ششم، ش 2، پیاپی 12، ص 187ـ204.
    • شاکر، محمدکاظم و سيدروح‌الله شفیعی، 1395، «تأملی بر استدلال زبان‌شناختی مدعای انگارة «قرائت نبوی از جهان» دربارة گویندة قرآن»، پژوهش‌های فلسفی کلامی، ش 70، ص 5ـ32.
    • شیبانی، محمد، 1395، «نقد و بررسی دیدگاه‌های مختلف در رابطه با وحیانی بودن الفاظ قرآن کریم»، پژوهشنامه کلام، ش 4، ص 25ـ45.
    • صدوق، محمد‌بن علی، 1376، الامالی، تهران، کتابچی.
    • ـــــ ، 1398ق، التوحید، تحقیق هاشم حسینی، قم، جامعه مدرسین.
    • صدر، سيدمحمدباقر، 1379، المعالم الجدیدة للأصول؛ غاية الفکر (طبع جدید)، قم، کنگرة شهید صدر.
    • صفوی، کورش، 1396، تعبیر متن، تهران، علمي و فرهنگي.
    • طباطبائی، سيدمحمدحسین، 1390ق، المیزان فی تفسیر القرآن، چ دوم، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات.
    • طبرسی، فضل‌بن حسن، 1372، مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن، تصحیح فضل‌الله یزدی طباطبایی و سيدهاشم رسولی، چ سوم، تهران، ناصرخسرو.
    • طوسی، نصرالدین، 1407ق، تجرید الاعتقاد، تحقیق محمدجواد حسینی جلالی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی.
    • طوسی، محمدبن حسن، بی‌تا، التبیان فی تفسیر القرآن، تصحیح احمد حبیب عاملی، بیروت، داراحیاء التراث العربی.
    • فقهی‌زاده، عبدالهادی و مصطفي آذرخشی، 1388، «تعارض آیات و روایات با گمانة خلق الفاظ قرآن از سوی پیامبراکرم»، مطالعات اسلامی، سال چهل و يكم، ش 3/83، ص 121ـ152.
    • قدردان قراملکی، محمدحسن، 1387، «نقش پیامبر در وحی»، قبسات، ش 47، ص 51ـ70.
    • مجلسی، محمدباقر، 1403ق، بحار الانوار، چ دوم، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
    • محسنیان‌راد، مهدی، 1392، ارتباط‌شناسی، چ چهاردهم، تهران، سروش.
    • ـــــ ، 1394، بازسازی مدل ارتباطی «منبع معنی»، علوم اجتماعی، ش 69، ص 1ـ47.
    • مراغی، احمدمصطفی، بی‌تا، تفسیر المراغی، بیروت، دار الفکر.
    • مفید، محمد‌بن محمدبن نعمان، 1413ق، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، کنگرة شیخ مفید.
    • معرفت، محمدهادی، 1415ق، التمهید فی علوم القرآن، چ دوم، قم، مؤسسة النشر الاسلامی.
    • مولوی، محمدبن محمد، 1363، کلیات شمس تبریزی، تهران، امیرکبیر.
    • ـــــ ، 1373، مثنوی معنوی، کوشش رینولدالین نیکلسون، تهران، طلوع.
    • وات، ویلیام مونتگمری، 1373، برخورد آرای مسلمانان و مسیحیان: تفاهمات و سوء تفاهمات، ترجمة محمدحسین آرای لرستانی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
    • Adler, Ronald B & George Rodman, 2006, Understanding Human Communication, Ninth Edition, New York, Oxford University Press.
    • Berlo, David, 1960, The process of Communication, Michigan State University, New York, Rinehart and Winston.
    • McQuail, Denis, 2010, McQuail's Mass Communication Theory, London, Sage.
    • McQuail, Denis & Sven Windahl, 1987, Communication Models for study of Mass Communication.
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Shaker, Mohammadkazem, , Hesam.(2025) Proving the Divine Text of the Holy Quran Using the Analysis of the Meaning-Making Process. Ma`rifat-e Kalami, 10(1), 79-94

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Mohammadkazem Shaker; Hesam ."Proving the Divine Text of the Holy Quran Using the Analysis of the Meaning-Making Process". Ma`rifat-e Kalami, 10, 1, 2025, 79-94

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Shaker, M, , H.(2025) 'Proving the Divine Text of the Holy Quran Using the Analysis of the Meaning-Making Process', Ma`rifat-e Kalami, 10(1), pp. 79-94

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Shaker, M, , H. Proving the Divine Text of the Holy Quran Using the Analysis of the Meaning-Making Process. Ma`rifat-e Kalami, 2025; 10(1): 79-94