دلالت آتوسکوپي بر اثبات وجود بُعد غيرمادي انسان

سال چهاردهم، شماره اول، پياپي 30، بهار و تابستان 1402، ص 129-140

نوع مقاله: پژوهشي
منصور کثيري/ كارشناس ارشد فلسفة دين مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره)      mansour.kasiri@gmail.com
دريافت: 20/12/1401 ـ پذيرش: 31/03/1402
چکيده
در زمانه‌اي که به علل گوناگون، هستي انسان صرفاً مساوي با بدن مادي او انگاشته مي‌شود و اعتقاد به امور متافيزيکي با شيادي يا اختلال رواني مساوي قلمداد مي‌گردد، بروز برخي اتفاقات سبب مي‌شود تا به اين انگاره‌ها با ديده شک بنگريم. «آتوسکوپي» به‌عنوان پديده‌اي که در آن انسان مي‌تواند بدون استفاده از بدن مادي خود در زمان يا مکاني حضور داشته باشد و از پيرامون خود به ما گزارش اثبات‌پذير ارائه کند، از اين دست اتفاقات است. این مقاله با مراجعه به آزمايش‌هاي صورت‌گرفته، ضمن بررسي اقسام آتوسکوپي، ويژگي‌ها و تبيين‌هاي فيزيولوژيکی و روان‌شناختي، صحت آن را بررسی کرده و حدود اعتبار آن را در اثبات يا عدم اثبات بعدي غيرمادي براي انسان گزارش کرده است. براساس بررسي انجام‌شده، تجربه خروج از بدن يکي از اقسام آتوسکوپي به شمار می‌آید و مي‌تواند ما را به بقای آگاهي پس از مرگ رهنمون شود.

کليدواژه‌ها: آتوسکوپي، تجارب خروج از بدن، OBE، روح، مرگ.