شأن و آثار وجودي و ولايت تشريعي پيامبر و معصومان(ع) در هستي از منظر امام خميني (ره) 

سال چهاردهم، شماره اول، پياپي 30، بهار و تابستان 1402، ص 77-96

 
نوع مقاله: پژوهشي
* محمدحسين احمدزاده فرد/ مربی گروه معارف اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامي رودهن     mhahmadz50@yahoo.com
محمد محمدرضايي/ استاد گروه فلسفه دين دانشگاه تهران     mmrezai@ut.ac.ir
يدالله دادجو/ دانشيار گروه معارف اسلامی دانشگاه پيام نور تهران     dadjoo43@pnu.ac.ir
رجب اكبرزاده/ استاديار گروه الهيات و معارف اسلامي دانشگاه پيام نور قم     r_akbarzadeh@pnu.ac.ir
دريافت: 15/12/1401 ـ پذيرش: 18/03/1402
چکيده
يکي از مهم‌ترين موضوعات در مباحث اعتقادي پس از توحيد، شناخت حجت‌هاي الهي و آثار وجودي آنان در هستي است که در اين‌باره در قرآن کريم و روايات و نوشته‌هاي دانشمندان مطالبي فراوان نقل شده است. اين مقاله با بررسي شأن و آثار وجودي و ولايت تشريعي پيامبر و معصومان(ع) بر آن است تا با واکاوي ديدگاه يکي از بزرگ‌ترين متفکران معاصر، به تبيين آثار وجودي اين انوار هدايت پرداخته و در يک فرايند پژوهشي نتايج آن را ارائه نمايد. داده‌هاي اين پژوهش با استفاده از روش کتابخانه‌اي و مراجعه به آثار مکتوب و اسناد و مدارک موجود گردآوري و با استفاده از تحليل محتوا تجزيه و تحليل گرديده است. حاصل پژوهش نشان مي‌دهد امام خمینی(ره) پيامبر اکرم(ص) و معصومان(ع) را کليد‌هاي باب وجود و اولين مخلوق، رابط ميان شاهد و مشهود، انوار فروزان الهي و داراي ولايت تکويني و تشريعي و نقش‌آفرين در عالم به‌مثابه واسطه فيض و شفيع انسان‌ها در قيامت معرفي مي‌کند و علاوه بر این، مهم‌ترين و بزرگ‌ترين آثار وجودي آن ذوات مقدس را تشکيل حکومت و اجرايي نمودن شريعت مي‌داند.
کليدواژه‌ها: پيامبر، شأن، معصومان، ولايت تکويني، ولايت تشريعي، واسطه فيض، امام خميني (ره).