تحليل انتقادي ماده‌انگاري نفس از ديدگاه ابن‌قيم جوزيه
| ضمیمه | اندازه |
|---|---|
| 8.pdf | 307.09 کیلو بایت |
سال سيزدهم، شماره اول، پياپي 28، بهار و تابستان 1401، ص 113-126
نوع مقاله: پژوهشي
مصطفي عزيزي علويجه
/ دانشيار گروه فلسفه جامعة المصطفي العالميه m.azizi56@yahoo.com
دريافت: 05/02/1401 ـ پذيرش: 15/06/1401
چكيده
بی‌شك مباني معرفت‌شناختي يك نظام فكري در تعريف آن از هويت انسانی نقش بسزايي دارد. جريان سلفي‌گري در پرتو مباني حس‌گرايي افراطي، تعريفي کاملاً مادي از جهان هستي و انسان ارائه مي‌کند. ابن‌قیم جوزيه، يکي از پيشگامان سلفي‌گري، نفس انساني را «جسمي لطيف» تعريف مي‌کند که در تمام اعضای بدن سريان دارد. به لحاظ روش‌شناختي، ابن‌قیم بر روش نقلي و نيز بر فهم سلف صالح تکيه مي‌کند. وي ادله مطرح‌‌شده از سوي فلاسفه بر تجرد نفس را نقد کرده و براي ماده‌انگاري نفس ادله‌اي اقامه نموده است. در اين پژوهش نخست مباني معرفت‌شناختي و هستي‌شناختي ابن‌قیم بيان و سپس تعريف او از «نفس و روح» انساني تحليل و نقد شده و همچنين دلايل او بر نفي تجرد نفس و نيز اثبات ماديت نفس در بوته سنجش قرار گرفته است.
کليدواژه‌ها: نفس، روح، ماده‌انگاري، تجرد، ابن‌قیم جوزيه، سلفيه.
سال انتشار:
1401
شماره مجله:
28
شماره صفحه:
113