بررسي انتقادي انديشه معاد‌شناسي دکتر علي شريعتي

ضمیمهاندازه
10.pdf575.83 کیلو بایت
سال چهاردهم، شماره اول، پياپي 30، بهار و تابستان 1402، ص 161-178
 

نوع مقاله: پژوهشي
* فاطمه‌سادات حسيني چاوشي/ كارشناس ارشد كلام دانشگاه تهران ـ پرديس فارابي      fateme.hoseini.ch@gmail.com
محمد محمدرضايي/ استاد دانشگاه تهران ـ پرديس فارابي     mmrezai391@yahoo.com
دريافت: 20/03/1402 ـ پذيرش: 15/07/1402
چکيده
دکتر شريعتي، از چهره‌هاي شاخص جريان نوانديش ديني با رويکرد جامعه‌گرايانه، اسلام را ديني واجد کارکردهاي اجتماعي فراوان مي‌دانست؛ اما کارآمدي آن را در گرو بازبيني و بازخواني مجدد متون ديني مي‌ديد. او در اين زمینه به بازنگري اصول اعتقادي اسلام پرداخت. مقاله حاضر بر آن است تا اصل «معاد» و فرجام انسان را از ديدگاه او، با روش تحليلي ـ توصيفي و با رويکردي انتقادي بررسي کند. اين پژوهش نشان داده که او با استفاده از عقلانيت عملگرا و امروزی به تبيين گزاره‌هاي مربوط به معاد پرداخته است. بر همين اساس غالباً تفاسيري اين‌جهاني از معاد ارائه مي‌دهد. او براي اثبات معاد از طريق عدل الهي و تبيين قاعده عمومي «عمل و عکس‌ا‌لعمل» استدلال نموده است. شريعتي جاودانگي را يکي از بزرگ‌ترين استعدادهاي انسان مي‌داند. از نظر او، دنيا، معاش و اقتصاد اصل است و آخرت به امور مادي وابسته است. آيات ناظر به معاد و مواقف اخروي از نظر او، واقع‌نما نیست، بلکه نمادين است.
کليدواژه‌ها: معاد، دنيا، معاش، جاودانگي، شريعتي.

شماره صفحه: 
161